- skołtunieć
- skołtunieć {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}kołtunieć {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
skołtunieć — dk III, skołtuniećeję, skołtuniećejesz, skołtuniećej, skołtuniećniał, skołtuniećnieli 1. «zwykle o włosach, wełnie: zbić się w zmierzwiony kłąb; splątać się, skudłacić się» Skołtuniała bawełna, przędza. 2. rzad. «o ludziach: stać się kołtunem… … Słownik języka polskiego
skołtunić — dk VIa, skołtunićnię, skołtunićnisz, skołtunićnij a. skołtunićtuń, skołtunićnił, skołtunićniony zwykle w imiesł. biernym «zbić w kołtun, w kłąb; splątać, zmierzwić, skudłacić» Skołtunione włosy. Skołtuniona grzywa konia. Wiatry skołtuniły zboże… … Słownik języka polskiego
kołtunieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, kołtuniećeję, kołtuniećeje, kołtuniećniał, kołtuniećnieli {{/stl 8}}– skołtunieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o włosach, sierści, włóknach, kurzu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień